انوعطاف یکی از مشخصات مکانیکی سیم بکسل ها می باشد که همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. البته انعطاف و مقاومت کششی اغلب دو فاکتور هستند که در برابر یکدیگر قرار می گیرند بدین مفهوم که هر اندازه سیم بکسل ها دارای مقاومت کششی بالاتری باشند از انعطاف کمتری نیز برخوردارند. البته بافت های سیم بکسل نتاب که بر روی تاور کرین ها اتصال پیدا می کنند به سبب داشتن تعداد بسیار بالای استرند یا رشته و استفاده از مفتول هایی با قطر بسیار کم با وجود داشتن مقاومت کششی بالا انعطاف مناسبی نیز دارند. در زیر به معرفی منعطف ترین و سخت ترین نوع سیم بکسل ها می پردازیم.
از میان کلیه ساختار های سیم بکسل فولادی سیم بکسل هفت لا کنف بعنوان منعطف ترین آنها شناخته می شود. انعطاف بالای سیم بکسل هفت لا کنف به سبب استفاده از الیاف نرم کنفی با قطر بالا در مغزی و همچنین استفاده از الیاف کنفی در مغزی هر یک از رشته ها و یا استرند های سیم بکسل است. از این رو است که ساختار سیم بکسل هفت لا را بصورت 6X12+7FC می شناسند. در واقع در هر یک از استرند های این ساختار منعطف از سیم بکسل تنها از 12 مفتول فولادی استفاده شده که به دور یک مغزی الیاف کنفی پیچیده شده اند. تشکیل بخش عمده ای از سطح مقطع این ساختار سیم بکسل سبب نرمی و انعطاف بالا و در عوض مقاومت کششی هم بوده و از این رو در کاربری های لیفتینگ مورد استفاده قرار نمی گیرد.
کم انعطاف ترین نوع سیم بکسل سیم بکسل های مهاری هستند. سیم های مهاری تنها از یک رشته یا استرند تولید می شوند و ساختار تمام فولادی دارند. استفاده از یک استرند در ساختار سیم مهاری قطر بالای مفتول ها را نیز به دنبال دارد که به همین سبب انعطاف سیم مهاری بسیار کم است. ساختار های کاربردی سیم مهاری شامل 1X7 , 1X19, 1X35 می باشد که در قطر برابر کمترین انعطاف مربوط به ساختار 1X7 می باشد. بر همین مبناست که از سیم بکسل مهاری برای تحمل بار ناشی از پل ها و سد ها استفاده گسترده ای می شود.
