زنجیر بار خشکه

روش های پوشش سطح زنجیر بار خشکه

زنجیر بار فولادی خشکه هر چند دارای مقاومت کششی بسیار بالایی است که دلیل اصلی کاربری این زنجیر بار در لیفتینگ بصورت اسلینگ بر روی جرثقیل ها نیز می باشد اما به سبب بکارگیری ترکیبات آلیاژی فولادی که بیش از 93% از کل ساختار آن را عنصر آهن با عدد اتمی 26 و عدد جرمی 53 تشکیل می دهد میل زنجیر بار خشکه برای از دست دادن الکترون که در واقع همان پروسه اکسید شدن یا زنگ زدن نیز می باشد بسیار بالا است. زنگ زدن زنجیر بار در مدت زمان کم که ابتدا بصورت لایه های پودری نارنجی رنگ بر روی سطح ظاهر شده و به تدریج سبب پوکی زنجیر خشکه بار از داخل می شود در تماس با آب، رطوبت و باران های اسیدی اتفاق افتاده و قابلیت کششی زنجیر بار را بصورت قابل توجهی کاهش می دهد.

روش های متعددی برای افزایش قابلیت های سطحی زنجیر بار خشکه فولادی وجود دارد که از تماس مستقیم آب با عنصر فعال آهن جلوگیری می کند. لازم به ذکر است به هیچ وجه نمی توان قابلیت های زنجیر بار خشکه را در برابر زنگ زدگی با زنجیر استیل که در آن بصورت درونی از عناصر کروم و نیکل استفاد شده است قیاس نمود اما با توجه به قابلیت های بالاتر زنجیر بار فولادی در لیفتینگ که از MBL, WLL بالاتر ناشی می شود کاربری آن در صنایع لیفتینگ بدون جایگزین می باشد. در زیر به برخی از روش های افزاینده مقاومت سطحی زنجیر بار خشکه می پردازیم.

• آبکاری گالوانیزه سرد زنجیر بار فولادی که بر روی سطح خارجی به رنگ نقره ای براق دیده می شود و حاصل افزودن یک لایه نازک چند میکرونی از فلز نقره ای رنگ روی بر روی سطح بیرونی زنجیر بار خشکه می باشد. این نوع آبکاری یک مقاومت نسبی را برای زنجیر بار فراهم می آورد که در دمای نسبتا پایین صورت گرفته است.
• پوشش سیاه زنجیر بار خشکه که در طی فرایندی معروف به فرایند زاج کاری با فسفاته سازی سطحی فولاد یک لایه ضخیم و مقاومت مات به رنگ سیاه بر روی سطح زنجیر خشکه بار قرار می گیرد که مقاومت محیطی مناسبی را برای آن فراهم می کند.
• فرایند گالوانیزه گرم زنجیر بار یکی از مناسب ترین و در عین حال پر هزینه ترین روش های پوشش سطحی زنجیر بار خشکه فولادی می باشد که در دماهای بسیار بالا و بالاتر از 600 درجه صورت گرفته و یک لایه مقاوم و ضخیم از فلز روی به رنگ نقره ای مات را بر روی سطح بیرونی زنجیر بار خشکه قرار می دهد.

هر چند پروسه آبکاری گالوانیزه سرد و گرم زنجیر بار هر دو با فلز روی صورت می پذیرد اما نه تنها پروسه ها در دماهای بسیار متفاوتی صورت می پذیرد بلکه مقاومت نهایی زنجیر خشکه بار گالوانیزه گرم به مراتب بالاتر و حتی در برابر ایجاد خراش های سطحی نیز قابلیت های آن پایستار هستند.

روش تولید و فورج زنجیر بار خشکه

تولید زنجیر بار خشکه در میان کلیه ادوات لیفتینگ مانند سیم بکسل ها ساده ترین روش بوده که به روش فورج گرم قابل اجرا است. در این روش ابتدا مفتول هایی از فولاد خشکه که دارای گریدی برابر با گرید زنجیر بار خشکه هستند را در فواصل مشخصی که طول هر برش برابر با طول دانه های باز شده زنجیر هستند برش می زنند. پس از تکه تکه کردن مفتول ها، ابتداد با اعمال حرارت به مرحله ذوب نزدیک شده اما در دمایی که مفتول های زنجیر فولادی بار خشکه حالت فیزیکی خود را حفظ کنند نگه داشته می شوند. در این مرحله مفتول های سرخ شده در حرارت را از داخل قالب هایی انحنا دار عبور داده تا شکل بیضی دانه های زنجیر بار خشکه بوجود آید. در برخی از موارد با توجه به اینکه فرایند تولید می تواند به کاهش تنسایل بیانجامد نوعی از فرایند سخت کاری نیز بعد از فرایند فورج گرم دانه های زنجیر بار خشکه بر روی آن اعمال می شود. در مرحله بعدی زنجیر تولید شده برای آبکاری و یا فرایند فسفاته سطحی آماده می شود.

کاربری اسلینگ زنجیر بار

یکی از مهمترین کاربری های زنجیر بار خشکه در تولید اسلینگ های زنجیری می باشد که بعنوان یکی از ادوات لیفتینگ مورد استفاده قرار می گیرد. اسلینگ های زنجیری که متصل به قلاب و یا قلاب دانه گیر در پایین هستند بصورت تک شاخه و چند شاخه تولید می شوند که اسلینگ چند شاخه زنجیر بار می تواند دارای شاخه هایی با طول های مختلف باشد. اتصال قلاب های هوک در اتصال اسلینگ زنجیر بار خشکه برای اتصال بر روی بار می باشد حال آنکه قلاب دانه گیر پس از دور زدن بر روی بخشی از بار دوباره بر روی زنجیر بازگشته و سبب بسته شدن اتصال می وشد. در قسمت بالایی اسلینگ زنجیر بار از یک عدد حلقه که در شکل های مختلف شامل حلقه گرد، حلقه گلابی و بیضوی است برای رسیدن رشته های مختلف اسلینگ زنجیر بار به هم استفاده می شود.

• مقالات
• تفاوت زنجیر بار خشکه با زنجیر الواتور
• تفاوت زنجیر بار و زنجیر های لنگری
• زنجیر بار اتصالی بر روی جرثقیل دستی و برقی