اسلینگ زنجیری یکی از ابزار های بسیار کارامد در لیفتینگ بار می باشد که بصورت تک شاخه، دو شاخه و چند شاخه مورد استفاده قرار می گیرد. اسلینگ زنجیری هم همراه با جرثقیل های زنجیری، پولیفت و وینچ های زنجیری مورد استفاده قرار می گیرد و هم در آویز برای اتصال و آویز بار های سنگین در انبار ها و کارخانه ها مورد استفاده قرار می گیرد. اسلینگ های زنجیری اغلب از چهار بخش اصلی شامل حلقه اسلینگ، رابط زنجیر، زنجیر فولادی و یک قلاب در انتها که برای اتصال به بار مورد استفاده قرار می گیرد تشکیل می شوند. اسلینگ های زنجیری هم بر حسب سایز زنجیر و هم بر حسب تنها کاری که دارند دسته بندی می شوند و انتخاب و کاربری آنها در فرایند لیفتینگ می بایست با محاسبات دقیق مهندسی صورت پذیرد. اسلینگ های زنجیری برای کاربری های سبک گاهی از آلیاژ های استنلس استیل نیز تولید می شوند اما بصورت کلی مناسب ترین آلیاژ برای تولید اسلینگ های زنجیری آلیاژ های فولادی و حداقل گرید G80 برای این اتصالات است.
اسلینگ زنجیری از زنجیر فولادی گرید G80 استفاده می کند که در یک طرف به قلاب و در حالت چند شاخه اغلب در طرف دیگر بر روی حلقه فولادی قرار می گیرد. اسلینگ زنجیری می تواند با شاخه هایی با طول برابر و یا با شاخه هایی با طول متفاوت تولید شود. اسلینگ های زنجیری بصورت دو شاخه و چهار شاخه محبوب ترین نوع این ابزار آلات لیفتینگ بار هستند. اسلینگ زنجیری سایز 13 میلیمتر بصورت چهار شاخه و در طول های زنجیر 2 الی 5 متر، اسلینگ های زنجیری 4 شاخه در سایز 16 میلیمتر بصورت 4 شاخه و در سایز های زنجیر فولادی 3 الی 6 متر و همچنین بصورت 5 شاخه با زنجیر 3 متری مورد استفاده قرار می گیرند. سایز های بالاتری از اسلینگ های زنجیری چهار شاخه در سایز زنجیر 20 میلیمتر نیز برای لیفتینگ بار های سنگین با زنجیر های 4.5 و 6 متری موجود می باشند.
اسلینگ زنجیری تک شاخه
اسلینگ زنجیری چند شاخه
اسلینگ دو شاخه زنجیریمحاسبات بار وارد بر اجزای اسلینگ زنجیری در کاربری اسلینگ های تک رشته بسیار ساده تر از اسلینگ های چند رشته می باشد. در مورد اسلینگ های تک رشته بسته به شتاب لیفتینگ و ضربه ای که به پیکر اسلینگ در لحظه اتصال به بار پدید می آید این بار محاسبه می شود. لازم به ذکر است که حتی در کاربری اسلینگ زنجیری تک رشته نیز حداکثر بار الزاما با میزان وزنی بار برابر نبوده و در صورتیکه جرثقیل دو سرعته و یا شنابدار عمل کند بسته به شتاب کاری بار وارده می تواند از حداکثر بار وزنی اتصالی فراتر رود. از همین روست که در تولید و استفاده از اسلینگ های زنجیری و سیم بکسلی همیشه از یک ضریب امنیتی Safety Factor که می تواند 2:1 و یا 5:2 باشد استفاد می شود.
محاسبه بار وارده بر اسلینگ های زنجیری چند شاخه به چند لحاظ دشوار تر از نمونه های تک شاخه است. اولا با زاویه گرفتن زنجیر ها در اتصال به وجه های مختلف بار دیگر نیروی وزنی وارد بر رشته های مختلف اسلینگ در راستای رشته نبوده و راستای رشته زنجیر و نیروی وزن با هم زاویه پیدا می کنند. ثانیا نمی توان طول تمامی رشته های زنجیر را بصورت کاملا دقیقی متناسب با ارتفاع نقطه اتصال رشته اسلینگ با بار انتخاب نمود و از این منظر رشته های مختلف زنجیر خشکه اسلینگ های چند شاخه تحت تنش های کششی بسیار متفاوتی قرار می گیرند. این تفاوت در کشش هم از زاویه قرار گیری رشته های اسلینگ و هم به ارتفاع نقطه اتصال بستگی داشته و بسیار متییر است. از این رو در بکارگیری کلیه اسلینگ های زنجیری و سیم بکسلی چند رشته اغلب از ضریب امنیتی حداقلی 5:2 استفاده می کنند. این بدان معناست که اسلینگ زنجیری در حالت ایده آل آویز با حداقل زاویه رشته های زنجیر می تواند تا 2.5 برابر از توان اسمی خود را بدون پارگی زنجیر ها حمل نماید. در این حالت آویز کامل که در مرحله تست مورد استفاده قرار می گیرد بر خلاف کاربری واقعی نیروی کششی وارده بر کلیه رشته های اسلینگ زنجیری تقریبا با هم برابر هستند.
